Czym jest pożyczka?
Umowa pożyczki została uregulowana w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z brzmieniem artykułu 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Na tej podstawie poprzez umowę pożyczki można przekazać nie tylko pieniądze, lecz także przedmioty (z tym zastrzeżeniem, że nie mogą być oznaczone co do tożsamości, czyli muszą być zamienne – w grę wchodzą więc tylko elementy większych grup produktów, np. cegły). Zwrot musi być ekwiwalentny. W przypadku umowy pożyczki rzeczy oznaczonych co do gatunku zwracane przedmioty muszą mieć tę samą wartość. Nie wystarczy więc zwrot określonego towaru – należy dodatkowo upewnić się, że nie jest on gorszy niż ten przekazany przez pożyczkodawcę.
Możliwe jest zawarcie w umowie oprocentowania, jednak nie jest to konieczne. Umowa nie musi być źródłem korzyści dla pożyczkodawcy. Pożyczka sprawdzi się więc również np. w przypadku koleżeńskiej pomocy. Nie musisz martwić się o zachowanie skomplikowanych wymogów formalnych. Dodatkowo umowa pożyczki jest korzystna podatkowo.
Forma pożyczki w kwocie nieprzekraczającej tysiąc złotych może być dowolna. W przypadku wyższych kwot należy zachować formę dokumentową. W praktyce jednak każdorazowo warto spisać umowę w jakikolwiek sposób. O ile dla ważności umowy wystarczające będzie również ustne ustalenie najważniejszych jej warunków, to w przypadku sporu mogą zaistnieć trudności w ich udowodnieniu.
Jeśli z kolei mowa o pożyczce jako produkcie finansowym oferowanym przez firmy pożyczkowe, to jej zasady reguluje nie tylko Kodeks cywilny, ale też Ustawa o kredycie konsumenckim. To ten akt prawny określa m.in. zasady zaciągania i spłaty pożyczki, jak i limity kosztów takiego zobowiązania.
Kredyt – wszystko, co musisz wiedzieć
Umowa kredytu została z kolei uregulowana w ustawie Prawo bankowe. Artykuł 69. wspomnianego aktu prawnego stanowi, że przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Bank zobowiązuje się więc do przekazania kredytobiorcy pieniędzy po to, aby mógł on spożytkować je na konkretny, ustalony cel, a kredytobiorca musi nie tylko zwrócić pozyskane środki pieniężne, lecz także zapłacić odsetki i prowizję. Konieczne jest dochowanie zastrzeżonych terminów.
Umowa powinna zostać zawarta w formie pisemnej. Konieczne jest określenie w niej m.in.: stron umowy, waluty i kwoty kredytu, celu, na którego realizację kredyt został udzielony, oprocentowania, prowizji, zasad i terminów spłaty, sposobu zabezpieczenia kredytu czy zasad dotyczących zmiany i rozwiązania umowy.
Bardzo ważną kwestią podczas zawierania umowy kredytu jest konieczność zachowania równości stron. Pozycja banku jest naturalnie uprzywilejowana, ale nie usprawiedliwia to narzucania powszechnie stosowanych we wzorcach umownych niekorzystnych postanowień. W niektórych przypadkach takie zapisy mogą zostać uznane za nieuczciwe dla kredytobiorcy.
Pożyczka a kredyt – najważniejsze różnice
Różnice pomiędzy kredytem a pożyczką są znaczne. Najważniejszą wydaje się ta dotycząca stron umowy. O ile w przypadku pożyczki możliwe jest zawarcie umowy zarówno pomiędzy osobami fizycznymi, jak i osobami prawnymi, to w odniesieniu do kredytu kredytodawcą może być tylko bank. Na rynku aktualnie pożyczki są z kolei typowe dla instytucji finansowych innych niż banki, m.in. firm pożyczkowych.
W polskim prawie istnieje szereg warunków, jakie musi spełnić instytucja, która chce uzyskać status banku. Do przykładowych należy między innymi konieczność działania w formie spółki akcyjnej czy posiadanie odpowiedniego kapitału. Determinuje to zazwyczaj wyższe koszty kredytu w porównaniu do pożyczki. Banków na rynku działa zdecydowanie mniej niż pożyczkodawców. Może to dodatkowo utrudniać dostęp do finansowania.
Umowa kredytu może dotyczyć jedynie przekazania do dyspozycji kredytobiorcy pieniędzy. Nie ma możliwości, aby udostępnić za jej pośrednictwem rzeczy. Pożyczka umożliwia z kolei oddanie do dyspozycji pożyczkobiorcy przedmiotów, z tym że oznaczonych co do gatunku.
Umowa kredytu zawsze jest odpłatna. Zastrzeżenie oprocentowania jest obowiązkowe. Umowa pożyczki może nie określać wynagrodzenia za korzystanie z kapitału. W niektórych stanach faktycznych i prawnych może to być pomocne.
W przypadku zawarcia umowy pożyczki nie istnieje również obowiązek ustanowienia zabezpieczenia spłaty. Jest to więc rozwiązanie znacznie mniej uciążliwe dla pożyczkobiorcy. Kredyt jest zawsze zabezpieczony. Do najczęściej wykorzystywanych form należy gwarancja bankowa, akredytywa oraz hipoteka.
Zainteresuje Cię: Ile kosztuje przegląd samochodu?
Jak wybrać najlepsze rozwiązanie dla siebie?
Przedstawione różnice nie dyskwalifikują żadnej z tytułowych form finansowania, a jedynie pomagają świadomie wybrać idealne rozwiązanie dla siebie.
Kredyt wymaga przejścia skomplikowanej i długotrwałej procedury. W jej trakcie bank weryfikuje zdolność kredytową kandydata i wymaga przedstawienia szeregu dokumentów. W przypadku szybkiej pożyczki zaletą jest krótki termin rozpatrzenia wniosku. Decyzję możesz uzyskać już w kilkanaście minut, bez wychodzenia z domu.
Bezpośrednio wiąże się to z ilością formalności, które trzeba spełnić, aby pozyskać środki. Procedura uzyskania kredytu w banku jest dłuższa. Z reguły musisz przedstawić szereg dokumentów i zaświadczeń, w tym na przykład o wysokości zarobków. Podmioty udzielające pożyczek gwarantują mniejszą ilość formalności.
Niekiedy możesz liczyć na pożyczkę, nawet jeśli Twoja zdolność kredytowa jest niska lub kiedy nie masz umowy o pracę, ale osiągasz stały dochód z innych źródeł. W przypadku kredytu prawdopodobnie w takiej sytuacji czekałaby Cię odmowa. Szybkie pożyczki są przeznaczone również dla emerytów, rencistów i studentów. Ten rodzaj finansowania jest więc zdecydowanie łatwiej dostępny.
Minimum formalności nie ogranicza Cię w zakresie Twoich planów. Tak zwane „chwilówki” czy „szybkie pożyczki” pozwalają uzyskać finansowanie w kwocie nawet kilku tysięcy złotych.
Wysokość oprocentowania kredytów jest podobna w przypadku wszystkich banków. W większości przypadków musisz przygotować się dodatkowo na prowizje i opłaty dodatkowe. Pożyczki mogą okazać się znacznie bardziej konkurencyjne pod względem kosztów.
Wybierając kredyt lub pożyczkę, należy dokładnie przeanalizować różnice w warunkach ustalanych przez poszczególnych usługodawców. Przedsiębiorstwa oferujące szybkie pożyczki oraz chwilówki nie powinny się kojarzyć negatywnie. Wybieraj te wyróżnione certyfikatami, w tym na przykład Certyfikatem Dobrych Praktyk czy Odpowiedzialnego Pożyczkodawcy. Ich działanie jest oparte na przepisach prawa, w tym ustawie o kredycie konsumenckim i nie ma nic wspólnego z parabankami. Decydując się na skorzystanie ze sprawdzonej oferty, gwarantujesz sobie szerokie spektrum korzyści.
Znajomość rynku oraz różnic pomiędzy obiema formami finansowania pozwoli podjąć decyzję świadomie i z korzyścią dla swojego portfela.
Przeczytaj również: Pożyczka bez BIK – co to? Na czym polega?
Źródła:
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz.U. 1964 nr 16 poz.93 z późn. zm.),
- Ustawa z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (Dz.U. 2011 nr 126 poz. 715 z późn. zm.),
- Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (Dz.U. 1997 nr 140 poz. 939 z późn. zm.).